Bahçesinde ayrık otları
Sesi kesilmiş kurbağaların
Mevsimsiz bir karakış
Bir zamansız veda da
Eteklerimde ona söylenmemiş aşk şarkıları
Kalbimden çekiştirip durmakta
Affet sevdiğim
Affet
Elveda
Kuş cıvıltıları saklıyorum kalbimde
Adının göğünde çırpıyorlar kanatlarını
Senin ellerin eski semt pazarları ve sahilin birinde başını omzuna yaslıyor sevdalıların
İp atlıyor sokağın bir köşesinde , başka bir köşede su veriyor çiçeklere
Rüzgarlarla ıslıklar çalıyor, şarkılar söylüyor, gülümsüyor.
Nisan senin ellerin bulutlarla yarışıyor, yağmura karışıyor.
Açıyor renk renk baharlara yazlara...
Dağlar aşıyor derelerden taşıyor.
Bak nasıl kıvrım kıvrım yayılıyor senin ellerin.
Senin ellerin şiirler , şairler, hasretler...
Sonsuz ufuklar, ormanlar, hercai menekşeler.
Senin ellerin ıhlamurlar , sarı sümbüller ,limon ağaçları , nar çiçekleri...
Senin ellerin Gümüşsuyu yokuşu Beylerbeyi sahili
Üsküdar Beşiktaş arası vapur seferleri
Senin ellerin eylül akşamları, kavun kokuları ,martı sesleri ,dalga dalga deniz.
Ege de bir köy kahvesinde karadut suyu , limonata
Karadeniz'de her dem yeşil yaylalar , al yanaklı çocuklar.
Akdeniz'de sere serpe güneş, kum ,deniz...
İç Anadolu'dan Doğu Anadolu'ya doğu ekspresinde aşk senin ellerin.
Senin ellerin zeytin ağaçları ,defne yaprakları , kiraz dalları...
Kuş cıvıltıları saklıyorum kalbimde
Adının göğünde çırpıyorlar kanatlarını
Akşam üstü bir kadın bir fincan kahvesini yudumluyor.
Bir yudum kahve bir nefes sigara ,tekrarlıyor.
Dışarısı günlük güneşlik
İçerisi kar kıyamet.
Köşede seyyar bir balıkçı bağırıyor.
Mercan var ,mezgit var, levrek var.
Bir taksi yanaşıyor öteye
Gencecik bir kız, yüreğinin kıpırtısı caddelere taşarken
Beşiktaş lütfen diyor.
Uzaklaşıp gidiyor.
Karşı pencerenin kuşlarına takılıyor gözü
Bugün, olduklarından daha neşeli mi ne diye düşünüyor kadın.
Beyaz bluzuna damlayan kahvesine aldırış etmeden gülümsüyor.
Evinin içinde kocaman bir gölge sessizlik
Soğuk mu soğuk duvarları sarıyor.
Karşı pencerenin kuşlarının sesi de olmasa
Büsbütün çıldıracağını düşünüyor bu hayatta
Bir an hatta çoğunlukla kayboluyor yalnızlığında
Bir, iki, üç, dört...
Saymayı bırakıyor zira yetişemiyor kanat çırpmalarına
İki kumru oynaşıyor diğerleri sonsuz bir neşeyle şarkılar mırıldanmakta
Kapatıyor gözlerini eşlik ediyor onlara
Mis gibi bir meltem saçlarını okşuyor.
Yüreğinde bir ferahlık, bir kavuşma heyecanı
Açık penceresinden içeri kuşlar doluşuyor
Karşı pencerenin kuşları
İncecik bir kadın
Soluk benizli
Kara kaşlı
Kısa boylu
Gülerken hiç görülmemiş
Adeti değilmiş
Şişman bakkal karısından çok korkuyormuş
Sürekli farklı farklı hikayeler anlatıp duruyor mahalleli
Hikayelerin sadece sonu aynı , korkan bir şişman bakkal
Elinde olsa kulaklarından tutup tavana asacak kocasını diyorlar
Yok artık diyor dinleyenlerden biri
O kadar da değil
Usturuplu at kardeşim diyemediğine işte
Şişman bakkalın karısı iyi giyimli
Ağzı iyi de laf yapıyormuş hani
Tabi lütfedip konuşursa
Öyle herkesle konuşmazmış
Babasının da zahireci dükkanı varmış
Hatta şişman bakkalla orada tanışmışlar
Şişman bakkal hep böyle şişman değilmiş
O da incecik bir delikanlıymış evlendiğinde
Sonra ne olduysa olmuş üç beş derken...
Ara sıra şeker ,sakız, çikolata falan dağıtırmış çocuklara
Bir gün çocuklardan biri görünce elinde şekerleri
O heyecanla seslenmiş arkadaşlarına
Koşun koşun ! Çikolata dağıtıyor şişman bakkal amca
Adı çıkmış şişman bakkala
Kendi halinde bir adam diyorlar
Aslında çokta iyi biri
Gülümsemeyi seviyormuş karısının aksine
Eski günlerine tanık olanlar anlatır ara ara
Bu da bir şey mi?
Gözlerinin içi gülerdi
Ne neşeli çocuktu bir bilseniz bu şişman bakkal
Şimdi bu güldüğü gülme mi ?
Cebinde ayrılık taşıyan adam
Düşünceli
Bir kaldırımdan diğerine mırıldanıyor
Gelenin geçenin umurunda değil
Farkında
Bu biraz canını sıksa da en çok cebindeki şıngırtıya takıyor kafasını
Her adım attığında şangır şungur
Yüzünde istemsiz bir tedirginliğe neden oluyor
Esir alıyor duygularını
Sokakta cebinde ayrılık taşıdığı belli olmasın diye çırpınan adam
Kimsenin umurunda değil bunu biliyor
Bildiği halde tedirgin
Bir sağa bir sola oflayıp pufluyor
Geleni geçeni süzüyor göz ucuyla
Bazılarına alenen uzun uzun bakıyor
Kimse onu fark etmiyor
Kimsenin umurunda değil
Cebindeki şıngırtı arttıkça artıyor
Kalbinin sesini bastırıyor
Cebinde ayrılık taşıyan adam
Koyuyor ellerini ceplerine, oturuyor kaldırıma
Tam bir şey söyleyecek gibi oluyor
Ne geldiyse dilinin ucuna
Rahatsız olmuş olacak ki susuyor
Derin derin nefes alıyor
Bir gören oldu mu diye dilinin ucuna gelenleri bakınıyor
Oh be diyor kimsenin umurunda değil
Kimse beni fark etmiyor
Cebinde ayrılık taşıyan adam
Bir kaldırımda
Öylece
Duruyor.
Günler geçirdik.
İyi günler.
Kötü günler.
Mutlu günler geçirdik.
Mutsuz günler.
Adıyla seslendim. Döndü ,baktı, gülümsedi.
Tomurcuk güllere benziyordu gülümsemesi
Bir bahar tazeliği vardı sesinde
Adımla seslendi. Gülümsedim.
Yabanıl bir papatya bahçesi gibi coştukça coştu kalbim.
Hayretler dolusu bakakaldım.
Her yerden duyulabilirdi kalbimin sesi
Mümkün değildi sevmemesi
Uzattığı eli tutmaması
Kaşına gözüne yanmaması
Bir sabah, bir vapur sesi , bir martı çağlaması , bir kahve kokusu , bir karınca yuvası
Hüzne bulandı.
Gitti.
Ardında yolsuz evler , neşesiz gülüşler , derin iç çekişler bıraktı.
Adressiz umutlar , kayıp yarınlar , sessiz ağlamalar , sahipsiz yalanlar.
İçimde kusursuz kesikler bıraktı.
Sevgilim.
Bir rüyanın içinde düşmüşsündür hatırıma
Doğrudur, kabul çok çok sevmişimdir.
Özlemişimdir, yanmışımdır hasretinden yakmışımdır.
Fotoğraflarına bakıp uyuduğum da olmuştur
Şiirlere sarılıp ağladığım da
Mümkündür sevgilim
İki kadehten biri sen olmuşsundur, iki laftan
Üç gün, beş gün, bir hafta
Fazla değil unuttuğum da olmuştur
Yeminlerle terk ettiğim de
Bağırıp çağırdığım da olmuştur yokluğunda
Nefessiz hissettiğim, sızıdan uyuyamadığım da
Sevmiyorum da demişimdir kim bilir canım çok yandığında
Sessizliğe teslim olduğum da olmuştur
Gürültümle tüm sessizliği bozduğum da
Mümkündür sevgilim
Kahveler içmişimdir sensiz, filmler izlemiş, şarkılar dinlemişimdir
Çiçekler ekmiş, meyveler toplamışımdır
Kahkahalar eşliğinde umutlar öldürmüş , geceler büyütmüşümdür
Yokluğunu giyip giyip çıkarmışımdır üzerimden
Kederim koynuma sığamaz da olmuştur
Kokunu hatırlayıp yutkunduğumda
Mümkündür sevgilim
Davullu zurnalı düğünlerde neşeyle dans ettiğim de olmuştur
Işıl ışıl baktığım da
Yollar eskitmiş, şehirler biriktirmişimdir
Gülüşünü kondurup avuçlarıma çayır çimen gezmişimdir
Bir narin kelebek gibi süzülürken hatırında
Mümkündür sevgilim
Sevgilin.
Kendinizle başınızın belada olduğunu anladığınız oldu mu hiç? Ya da aslında bütün devrilmelerinizin öz nedeninin kendiniz olduğunuzu fatkettiğiniz ? Yok yok boşuna , ama bana şu bunu yaptı, o oradan uçtu , bu buradan kaçtı demeyin hiç. Yok diyeceksiniz de hemen belirteyim anlaşamamamız muhtemel . Her ihtimali aklımızın bir köşesinde tutarken çok basit fikirleri es geçme nedenimiz de çok bilmişliğimizden kaynaklanıyor olabilir mi ?
Kendimle küstüğümü farkettim. Açıkçası yıllardır kendimle küsmüşüm aslında. Kendime sıra hiç gelmemiş ve bunu ben bile isteye böyle yapmışım. Evet öğretilenler ,toplum ,kurallar , alışkanlıklar vs hep bir neden bulmuşum. Sonsuz neden bulma gücü, tarifsiz bir iç yenilgisine dönüşmüş ve bunu farketmemişim.
Küçücük ömrünü daha da küçültmüş,un ufak olsun diye çabalamış, ne kadar da mükemmel parçalanıyor , dur şuradan biraz da mısır patlatayım da izlemeye öyle devam edeyim diye böbürlenirken, ne saçmalık , bu ne saçmalık diye mırıldanmaya başlayınca , hangi aymaz aklın eseri bu diye sora sora kendime vardım.Sevgili Mükremin abi ,sevgili mahallenin en güzel kızı ,sevgili her genç kızın rüyası, ilk aşkı aktör,şarkıcı, sevgili anne ,sevgili baba , sevgili abi ,sevgili kardeş ,sevgili eş ,sevgili arkadaş ,sevgili aşk , sevgili çocuk ,sevgili insan başarabilirsin. Kaybolduğun yer seni bulacağın yer.Seni ancak sen bulabilirsin.
Bir narin papatya darılmış toprağına
Solgun.
Bin pişman, uykulara sığmıyor artık yokluğu
Ha vardım ha varacağım avuntusu kâr etmiyor.
Teselliler utangaç, umutlar yorgun.
Boynunu büküp duruyor kavuşmalar.
Bin pişman, kaybetmiş yolu dönemiyor geri
Bir narin papatya darılmış toprağına
Ölüm uykusunda.
Beni öldür.
Ruhumu saran sarmaşıklarınlaDiyemem ki aydınlıktır yüzün esenliktir hoştur.
Kuşatır kalbimi uçtan uca çayır çimen deniz derya
Beyaz bir güvercin gibi gelip konmuştur ayrılık aramızaSalonun en güzel köşesine yerleştirdi çiçeğini
Toprağı, suyu, gübresi
Ha çiçeklendi ha çiçeklenecek diye bekleyip duruyordu.
Pembeli, mavili.
Bitlendi.
Küflendi.
Dertlendi de dertlendi.
Yazık dediler, boşuna onca emek verdi.
Bir çiçek uğruna kendini heba etti.
Sırf canları istiyor diye gelip kolumuzu ,bacağımızı, kalbimizi ,fikrimizi ,ruhumuzu kırmalarına izin mi vermeli ? Uğruna mücadele ettiğin her ne varsa dön bir bak . Hayatının bugününe gelene kadar nelere karşı durdun ,nelerden vazgeçtin, neler kaybettin ,neler kazandın ? İçinde iyi olmayı dileyen minicik bir umut yok mu ? Sen, senin için mücadele etmeye değmez misin ? Bırak kim ne yaptıysa yaptı. Kaç yanlış yaptığını düşünüp düşünüp hayıflanmaktan vazgeçsen olmaz mı ? Yanlışlarını allayıp pullamaktan da onları yaptığın için kendine kızmaktan da vazgeç , vazgeç ki yeniden başlayabilesin. Yorgun ,yenilmiş ,yanılmış olmayı dilemezdin. Bilemezdin. Artık biliyorsun. Kendini de onları da onu da. Hâlâ sana sahipsin. Hâlâ sen gülümseyince çiçekler açmaya hazır baharların var. Hâlâ içinin her köşesi uçsuz bucaksız. Sevinçleri kutlamaya, güvenmeye, sevmeye, gülmeye hazır. Zaman alır ama olur. Sen yeter ki senden vazgeçme.
Sevgilim,
Kışlar eskittim içimde.
Soğuklar, fırtınalar ziyan etti ekinlerimi.
Ot bitmez, kuş uçmaz, çiçek açmaz artık dediler.
Kış bitmez.
Sevgilim,
Kışlar eskittim içimde.
Ayazlar ziyan etti gülüşlerimi.
Bir yabancı vadide bir kuytu köşeye
Savruldum, kayboldum, ağladım.
Bir daha bulunamaz, sevemez, gülemez dediler.
Kış bitmez.
Sevgilim,
Daha fazla boyun eğemezdim.
Bir minik gülümsedim.
Bir yağdım.
Bir soldum.
Bir açtım.
Bir parladım.
Kış bitti.
Sevgilim.
Kış bitti.
Bazen içinden çıkılmaz olur. Kalbin, aklın bambaşka yönlere gider aynı hızla dağılırsın. Biraz soluklanmak, biraz uzlaşmak, biraz anlamak ve nihayetinde biraz anlaşılmak istersin. Biraz ağlamak, biraz gülmek.
Niyetini kederine kurmuş bir aşık gibi geçip giderken zaman ne çok yanılmış olduğuna hayretler ederken, minicik bir yalan kocaman bir fotoğrafta derin bir yarayı kanatır.
İçin tüm tanığıyken olanın bitenin sesini çalmışlar gibi elinden bakınır durur. Söyleyecek çok sözü varmışta ah bir konuşabilse, bulabilse şu sesini, bir yakalayabilse çalıp gideni, bir oh çekecekmiş gibi imalı imalı geçirirken günleri, ortalığı talan edebilecek kasırgasını saklamak için susuyor olabilir mi?
Ah zavallı serzenişler, ah bu ikircikli sanmalar. Kıyısı köşesi yenmiş umutlara tutunmak için gerekli derman gerektiği zaman yoksa ne yapmalı? Önemli mi kimin kime küstüğü?Tavşan da dağ da kendi hikayelerinde diğerinden bir haber yaşayıp gitmiyor mu?
Seni çıkarıp attık hikayeden.
Nasılları, niçinleri, olamazları.
Kasvetli akşamları, umutsuz sabahları.
Bir var bir yok yalanları.
Geriye saf özü kaldı.
Tertemiz pırıl pırıl.
Bir mavi yalnızlık yakışırdı senden sonra bu aşka
Biz de barıştık maviyle en sonunda
Bütün ihtimalleri sığdırabiliriz senin gözlerine
Çıkarıp asabiliriz kurusun diye güneşe sereserpe kalbimizi
Yağmuru ötede dursun biraz
Biraz da kederi alıp götürsün seli
Seni ,beni, masmavi geleceğimizi
Yaz akşamlarını ,sarışın eylülleri
Öğle uykularını, pembe gülleri
Limon çiçeklerinin kokularını,cıvıl cıvıl sahilleri
Gün doğumunu, kuş seslerini ,en tatlı gülüşleri
Her şeyi ama her şeyi sığdırabiliriz senin gözlerine
Ama işte ...
En narin yanısın sen yüzümün
En uçsuz bucaksız yanı üstelik
Bi 'dolu aşksın bi'dolu neşe
Salkım saçak ortaya da dökülünce
İyi ki doğdun sen gülüşüm
En narin yanısın sen yüzümün.
Bugün seni seyrettim uzun uzun.
Öylece baktım kıyılarına.
Yürüdüm de yürüdüm.
Çakıl taşlarının gıcırtısı eşliğinde başladım mırıldanmaya
Hayallere daldım.
Sonra ayakkabılarımı çıkardım.
Üşütür müyüm acaba diye bir an düşünsem de
Önce kumsalına ardından serin suyuna adımımı attım.
İçim titredi kabul.
Bir iki zıplar gibi oldum ama alıştım.
Biraz da böyle yürüyeyim dedim.
İki ileri üç geri ya da en fazla üç ileri bir geri
Keşke sudan bu kadar korkmasaydım.
Keşke yüzmeyi bilseydim.
Ne çok kulaç atardım kim bilir diye geçirdim içimden.
Ufkuna baktım .Nasıl güzel.
Gözlerimi kapattım.
Yüzdüğümü düşündüm.
Yüzdüm yüzdüm.
Yorulmak nedir bilmeden,bıkmadan.
Her kulaçta tarifsiz bir hazla ,heyecanla ,aşkla
Martıların da bu anı bekliyormuş gibi eşlik ettiler bana
Yarıştık onlarla
Kıyıya dönmemek üzere , sonsuzluğa...
O kadar çok yüzünce acıktık tabi
Hemen dedi martılarından biri bekleyin beni
Gitti bir kanat dolusu simit getirdi
Vapurlarından öyle çok simit atılıyormuş ki hiç aç kalmayız dedi
Afiyetle yedik.
Ne yalan söyleyeyim. Bu simit denen şey bir harika
Biliyor musun ?
Balıklarınla da arkadaş olduk.Çok sevdik birbirimizi.
Yalnız birkaç tanesi biraz mızıkçı çıktı.
Biraz da huysuz kimisi
Ama sevdik birbirimizi
Yemekti , oyundu , sohbetti derken
Nasıl geçti saatler anlamadık
Bir deniz anası çok güldürdü bizi
İki kıraçanın arasını yaptık
Bir yunus şarkılar söylerken delice dans etti ıstakozlar
Bu kadar yeter dedim.Kıyıya dönmeliyim.
Hayır dediler hep birlikte , kal bizimle
Hem bir bilsen dedi biri nasıl güzel oluyor burada akşamlar
Yıldızları anlattı bir diğeri coşkuyla
Yok neymiş kocaman gözleri varmış yıldızların
Çok ta güzel gülüyorlarmış üstelik
Biraz kikirdekler dedi araya girdi bir uskumru
Olsun derken bir diğeri
Akşam çöktü üstümüze usulca
Saçlarıma doluştu yakamozlar
Ay bir öpücük kondurdu yanağıma
Bir tatlı yel tuttu ellerimden
Kıvrıldık olduğumuz yere sarıldık uyuduk kırlangıçlarla.
Bugün seni seyrettim uzun uzun.
Bıraktım kendimi sonsuzluğuna.
İyi olmaya ihtiyacımız var.
İnsanın insana, toprağa, kediye, kuşa, yağmura ,çiçeğe, güneşe ,yıldıza ,karıncalara ihtiyacı var. İnsanın İyi olmaya , iyilik olmaya , iyilik görmeye ihtiyacı var.
Yaslayıp başımızı huzurlarımıza bir oh çekmeyi beklerken çek çek bitmiyor eyvahlarımız . Uçsuz bucaksız maviler düşlerken zifiride bulunca kendimizi sabrımız sinemize sığmıyor. Zihnimiz dağınık, yorgun. Kalbimiz yasta. Ruhumuz varla yok arasında ne uçabiliyor ne konabiliyor. Ne ağlamaya ne gülmeye ... Dermanımız yok.
Sanki elinde sopası bekleşip duruyor kederlerimiz. Sanki onsuz yaşanmaz oldu.Sanki gülersek kahrımız ipimizi çekmeye hazır. Ağlarsak dinemiyoruz. Kafa tutsak ? Hangi birine? Kızsak, küfretsek, sarhoş olsak? Unutmak için, umutlanmak için uyusak ?Yürek dolusu kaybettiklerimize, ağız dolusu sustuklarımıza, yaşam dolusu ölümlerimize çare olur mu?
Sarılmış gibi yapmakla sarılmak aynı şey mi? Sarılmayı hayal etmek çok büyük bir keder değil mi? Gülüşünü ,nazını niyazını ,kokusunu, ellerini, bakışını özlemek biter mi? Hadi git şurdan dediğimizde öcü mü bu hasret dediğin, gider mi? Saksılar çiçeksiz , ağaçlar meyvesiz ,evler insansız, insanlar evsiz, aşklar vuslatsız, vuslatlar çaresiz. Anneler bebeksiz, bebekler annesiz , bu ah biter mi ?
İyi olmaya ihtiyacımız var.
Denizlere, arılara, gelin duvaklarına ,kedilere, kuşlara ,papatyalara , sahillere, kırlara, vapurlara, kelebeklere, güvenmeye, ellerimizin sımsıkı tutulmasına, ha gayret ben varım diyen dostlara, sabıra, sükunete, bağır çağır ağlamaya, durulmaya, çağlamaya ,insan olmaya ihtiyacımız var.İnsanın insana ihtiyacı var.
İnsanlığım terketme beni.
İnsan terketme beni.
Ilık sularda geziniyor bedenim.
Koyu yeşil yaprakları çoğalıyor.
Derinden yokuşunu aşmak üzere bir ses
Aşk şarkısını mırıldanıyor.
Ha gayret biraz ötesi papatya bahçeleri
Işık ışık güneş
La la biraz sol ve mi
Bekle.
Yavaş yavaş arınıyor bedenim.
Düşüyor omuzlarımdan zakkum ağaçları
Soluyor gözlerime kök salmış nergisler.
Elimde avucumda bir kül yığını sevişmeler.
Tutamam nefesimi nefesimde kasırgalar.
Toza karışmış anılarda
Dili tutulmuş , vazgeçmiş , yenilmiş bir savaşçı adam.
Biraz sancılı biraz sancı
Bekle.
Yüzyıllık uykusundan uyanıyor bedenim.
Çiçek çiçek erguvan kokum yayılıyor ortalığa
Kirazlanıyor dallarım.
Ben bin bahar frezyalar açıyorum.
Durmuyor taşıyor göğsümden
Güneşe göz kırpıyor mimozalar.
Bekle.
Nihayet çağlıyor bedenim karışıyor denizlere
Kalbim tan yeri , kırıyor kilitleri ardına kadar açılıyor kapılar.
Do do biraz si ve fa
Dön bir bak nasıl güzel gardenyalar.
Uğurluyoruz seni sonsuza kadar.
Bekleme.
