AŞIK NOTU

Sıradanlaşmış alışkanlıklarında büyüyor yalnızlığın,
Duyulmuyor adın.
Kalabalıklarının gölgesinde görülmüyor adımların.
Çek ayağını,izin silinsin.
Başıbozuk sevdalar yolculuğunda son verdiğin oyunlara
Kapa perdeleri,ezberleme repliğini.
Çiy düşmüş çimenler üzerinde,
Üzerine konan kelebeklerin ölmesine izin verme.
Bırak o başka baharlar sevsin,
Hapsolsun göz yangının sigara dumanlarına
Çekme içini olura olmaza.
Nesi kalırsa yadigar,
Bir yaz akşamı,sonbahar rüzgarı,
Savrulsun uzaklara.

Mümbit bir topraktır gözleri,
Kirpiğimden dökülür bereketi,

Bırak yüreğim gitsin.

SEVİŞGEN RUHLARIN SANCISI

Sensizlik davetinde,
Elbisemin ucu yıpranmış, eskimiş, ütüsü bozulmuş
Ellerinin yokluğundan nasibini almış saçlarıma,
Dağınık topuz havası verilmiş
Orada oturuyorsun,
Sen! Bilmediğim kalabalıkların bildik düzeninde,
Bakışından tüm sevgisizliğin çarpıyor
Deli yüreğime..
Ruhum şifasını kaybetmiş senden önce,
Bir morg sessizliği gülüşte..
Kaldırım taşına takıldı kaldı ayakkabımın topuğu,
Taburenin çivisinde kaçtı çorabım,
Son bir yutkunmadan önce sana baktım...
Gidişimi anlama diye, geri geri attım adımları,
Pat! Bir adama çarptım..
Neyin var dedi; seni gösterdim,
Hiç bir şeyim yok dedim,anladı...
Sokak soğuktu,üstüne rüzgar vardı,eyvah birde yağmur başladı.
Gözlerime aktı damlaları,herkes benim sandı.
Bir fotoğraf karesinde
Yanyana gelmiş sevişgen ruhlarımız,
Bedenimiz saklanmış,
Üzerine sancılarımızı yazdım.
Çok uzun, devrik cümleler kullandım.
Devrildi adın..
Her defasında beni kırma çabaların
Bu defa da ödül getirdi sana,
Alkışı sen topladın.
Görmezden geldiğini sanarak yaşama devam ederken,
Yitik cümleler arasında kaybolurken düşlerim,
Daha iyimserdin yüregime...
Şimdi anlıyorum ki,
Çabaların boşa değil.
Kırılanları düzeltmekten yorulmuşum,
Farkına varalı cok oldu ama kabullenmek...
İşte o beni biraz yordu.
Sevdiğim...
Kelimeler anlamını yitiriyor artık,
Üzerine yapıştırdığım anlamlar, anladım ki sırf benim uydurmalarım
Biliyorum, seni daha zora sokamam.
Sana olan duygularıma bugün bir son verdim.
Ve ilk defa, haksızlık ettiğim için kendimden özür diledim.


Fatma & Ayşe FINDIK

KÜÇÜLEN DÜŞLERİMDE BÜYÜYEN ÇOCUKLUĞUM

Dedemin eskileri yok etmek için bir dere kenarı vardı.
Bütün eskileri oraya götürür, yakardı.
Babaanmem kızardı ama o yapardı.
Her defasında gülerdim.
Dedem babaannemin anılarını yakardı
Babaannem dedeme bakardı.
Ben gülerdim.
Evin bahçesindeki dut ağacına salıncak kurardık
Gökyüzüne uçardık.
Kahkahalar atardım bütün köyü inleten
O zaman sen yoktun. 

Ben vardım.

Küçük bir kızken.

İstanbul'un yoğun trafiğinde,
Salı pazarı girişinde,
Hemen Doğancılar'ı geçince, aşağıda sahilde.
Okula giderken,
Annemin yaptığı fındıklı kurabiyelerden alırdım elime,
Tadına doyum olmazdı.
Akşam eve dönüşte teyzem olurdu.
Uzun yıllarının hikayelerini dinlerdim.
Öylece uyuyakaldığımda hep güzel şeyler görürdüm rüyamda.
O zaman bütün sabahlar keyifliydi.
Önlüğümü giyerken arkadaşlar beni beklerdi.
Hele mevsim kışsa kar beni hep hasta ederdi.
Leblebi tozu yerdik ne büyük keyifti.
Babamın iş dönüşü getirdiği çikolatalar hepsinden güzeldi.
Çilekleri yıkardı yazın temizlerdi, haydi oyuna ara verin derdi.
Bisiklete binerdik arkadaşlarla ,Çengelköy yolunda,
Her defasında yarışırdık ve illa birimiz düşerdik.
Kına geceleri olurdu mahallede,
Biz, orada dağıtılan çerezleri almak için
İlk konukları olurduk bütün kına gecelerinin
Bizden büyükleri anlamazdık, bu tören neden?
Bir kız ağlarken eğlenen bu insanların nesi var derdik.
O kızı oradan kurtarabilir miydik?
Boşver derdi içimizden biri oyunumuza dönerdik.
Saklambaç oynardık.
Saklanmayı biz o zaman öğrendik.
Ben küçük bir kız çocuğuydum.

Sen yoktun.
İp atlardık sokağın ortasında,çekirdek çıtlatır,ciklet çiğnerdik
En büyük balonu kim yapacak diye iddialaşırken çok güzeldik.
O zaman sen yoktun. 

Ben vardım. 

Küçük bir kızken.
Takunyalar severdim.

Kırmızı papuç giyerdim.
Bakkala giderdim.

Ekmeğin ucunu yerdim.
Saçlarımı örerdim. 

Gülerdim hep gülerdim.

Ben büyüdüm mü?
Büyüdüm.

Acım büyüdü.
Hepimiz büyüdük, kocaman olduk.
Biz büyüdük savrulduk
Biz büyüdük unuttuk
Biz büyüdük ağladık
Biz büyüdük öldük.
Sen büyüme içimdeki küçük kız, biz yeterince büyüdük.

KÜÇÜK HANIMIN BÜYÜK AŞKI

İçimde yardıma muhtaç bir yer,
İçimde bir yer sen...
Bir yerden sonra susmalı,
Konuşmamalı derken...
Gözlerimde; kaybolan saniyeler
Ardına saklanmış bakışların.
Elimde yokluk,
Elinde bütün varlığım.
Kimbilir diyen düşüncelerin
Hoşçakalında,
Merhaba demeyi unuttum.
Bütün kimsesizliğim,
Yarım kalan, yamanmış duygulara
Halim yokken,
Dalıp gittiğim o yerde
Beni bekliyor.
Ben ağlıyorum, o ağlıyor...
Kimse bilmiyor.
Dilinde sitem var.
Öyle yazmış şair.
Yazarken,
Yanıyor...

VE PERDE AÇILSIN LÜTFEN

Kayıp.
Geçtikleri tüm yollara ekmek kırıntıları bırakan kardeşlerin masalından çıktım bugün.
Ormanda kayboldum.Delirdim çaresizlikten.
Ayakkabısının tekini merdivende düşüren kızın masalına konuk oldum.
Saat on ikiyi vurdu. Yüreğimi düşürdüm merdivenlerden, kırıldı parçalandı.
Ne analığımın eziyeti, ne üvey kız kardeşlerin deli cesareti,
Prensin bu kadar ortalık malı olması yıktı, aptal düşlerimin gerçek sandığı yalanları.
Uzak iklimlerin yetiştirdiği, hiç görmediğim ağaçlara adımızı yazma klişesi
Ve pembe panjurlarını siyaha boyadığım o evin bahçesini tarumar ettim bugün,
Sobasında yaktım hislerimi.
Ziyan.
Neresinden baktıysam gözlerine, ne mana bulduysam kahpe düzeninde.
Yordum karşıma çıkan bütün kelimeleri,
Yoruldum duyduğum kelimelerin saçmalağından.
Küllükte sigaram yandı.İçimde bir yer sana ağladı.
İçimde bir yer kahkahayı bastı.
Çığlığım yetmedi duymana, fısıltılarla söylediklerimden artakalan,
Yorgun akşamalarına meze ettiğin, çöpe dökülesi pislik yüreğim,
Bugün pislik yüreğim ağladı.
Kaçış.
Geldiğim yolun başında durdum. Baktım, yol çok uzun .
Dur dedim.Dinlen, biraz soluklan. Yanımdan geçip giden yaşlı amcayı izledim.
Denizin üzerine nefesimi üfledim.
Dalgaları kocaman oldu.Denizi taşırdım .
Bugün gördüm seni, ellerini başka ellerde,gözlerini başka gözlerde,
Kahkahanda duydum başka ses.
Ve bugün gördü gözlerim sahte bir prens.
Yitik.
Nereye koyduğumu unuttuğum çoraplarımı aradım.
Kazağımı bulamadım. Geç kaldım yine provaya ve oynayamadım.Yapamadım.
Olmuyor Fatma, olmuyor. Kaç kez duydum. Parçalandım.
Ellerimi yüzüme kapadım. İçimden, ta içimden bir yerden küfürü bastım.
Bildiğim bütün küfürleri sıraladım ardın sıra.
Lanet ettim adına ve adıma siyah bir kurdele bağladım.
Huzur.
Yeni bir kitap okumaya başladım.Henüz elli yedinci sayfasındayım.
Bir kadeh şarap içtim, birkaç eski dostu aradım, hal hatır sordum.
Yeni edindiğim bir arkadaşa güvendim.
Nevresimini değiştirdim rahatsız yatağımın.
Ve tutulan boynum için bir kas gevşetici daha içtim.
Siktiri çektim aşka,hadi oradan dedim.
Tuvalete girdim.Tükürdüm klozetin içine dudağımda kalan tadını,
Onun üzerine de sifonu çektim, çarptım kapısını, annemden azar işittim.
Bu aşkın acısını evin kapısından çıkarma dedi.Güldüm.
Bitiş.
Zavallı Kız Kulesi restoran yaptılar seni,
Ve zavallı Galata Köprüsü nerede o eski neşen?
Filimlerde kalmış aşk sahneleri ...Nerede kavuşanların yeri Haydarpaşa Garı ?
Muhakkak bir tur atardı yeni evliler kesme taşlarında,
Ey Çamlıca nerede o aşık çiftler?
Zavallı sevdiğim. Sevdiğim mi dedim? Zavallı ben. Ne!

 Ben de kimim?

CANIMSIN ÇOK TATLISIN AMA

Keşke yıldızları indirebilseydim yeryüzüne,
Onlardan koca bir buket sunabilseydim sana
Ne güller, karanfiller,sadece yıldızlar,
Gece kokan yıldızlar verilir
O samimi dokunuşların sahibi ellerin var ya
Bir elimde güneş bir elimde okyanuslarla
Gelebilseydim yanına
Belki biraz anlatabilirdim.
O hem yakan hem üşüten sözlerinin
Bende ne kargaşalar yarattığını,
Gözlerinin yanında sönük kalanları,
Ve git değişinin getirdiği yaralanmaları.
O zaman anlatabilirdim, yüreğin ah o yüreğin var ya
Sabahsız akşamların korkusunda, aydınlığı bulduğum yanında,
Karalarımdan sıyrıldığım omuzunda,
İyi ki doğdun sen, iyi ki varsın bu dünyada.

CANIM YANIYOR SENSİZLİKTEN

Kapısına yavru köpekler bırakılmış bir barakanın önündeyim ben.
Elimi kolumu sallayarak geçebilir miyim bu yerden?
Hiç duymuyor olsam, gözlerim de kör olsa,
Yüreğim hissetmez mi?
Terkedilmişler,
Terk edilenlerin çaresizliğini anlamaz mı?
Oysa ben sahile gidiyordum mehtabı seyretmek için
Olmaz mı dersin?
Ardıma bakmadan yürümek için bu yol çok mu karanlık,
Ya da çok mu romantik mehtap,sahil falan.
Ne işi var bu terkedilmişlerin burada,
Hesap sormalı aslında.
Bıktım sizden,yeter artık yaklaşmayın bana.
Ben gidiyorum yoluma, rahat bırakın beni.
Sende kimsin be adam?
Kaç zamandır farkındayım hep yanımda gezinmektesin.
Nereden çıktın sen,niye öyle bakmakta gözlerin?
Tanımıyorum seni,
Hayır, tanımıyorum dedim.
Peki, öyleyse ellerini tutmak istiyorum.
Hani nerede, neden yok ellerin?
Hayalimde miydin?
Gülmekteyim..
Sahile gidiyorum mehtabı seyretmek için.
Zamanı yanlış olabilir ama gidiyorum işte..
Kirpiğini ıslatan o yaş benim, senin değil hissettiğin.
Evet, sorun var. Şu önümdeki yokuş, buraya bunu kim koymuş?
Yorgun yokuşu tırmanmakta, yorgun düşlerine düşler katmakta
Susturun şu köpekleri korkuyorum.
Susturun şu adamı seviyorum.
Susturun yüreğimi ben yapamıyorum.
Müsadenizle ben sahile gidiyorum.

KAYGI(SIZ)

Ardını döndüğünde kaygılarım artmakta ,
Nedensiz sandığın, hiçe saydığın.
Aydınlığım kalıyor döndüğün kuytuda,
Kesik yaram yanında kanamıyor sanma,
Düşmüş kırılmış, kaç tutunacak bağı varsa hayattan,
Aldanmaktasın dudağımda ki kıvrımlara.
Anladım anlamamaktasın içimdeki gizini
Saklı kalsın istersin, sakladığımdan belki.
Tanımıyor olabilirim sevdiklerini
Bilmiyor olabilirim bildiklerini
Anlamıyorum sanma hissettiklerini.
Bir patlamanın ortasındayım
Kulaklarım sağır olmuş gürültüden
Sen hiç konuşmuyorsun
Ben hiç susmuyorum
Senin sessizliğinde,
Benim yersiz kelimelerimle nereye varılabilir
Olduğumuz yerde kalmalı, yok mu saymalı?
Ayılmam gerek, etkisinden kurtulmak için
Yanlış yürüyorum sanma sadece adımlarım biraz ürkek
Kader deyip saklanmakta var elbet,
Senin deyip yüz çevirmek,
Benim sandığım, bunca yüreğime yığılan
Bu şey ne?
Bu şey neden?
Bu şey kimden?
Karanlıklar.
Kararmaktalar.

YİTİK

Bütün kelimeleri dışarı çıkarmak için geldim yanına,
Vazgeçmedim hayattan ,senden,yarına dair ümitlerden demek için.
Yoksulluk yurdumu esir almışsa,
Çok sonradan farkettiğim esaretimde,
Gözlerinin güzzelliğine vurulmuşsam,
Vazgeçme benden diyebilmek için sokuldum yanına.
Hayatın bütün anlamını anlatmaya çalışsam ,
Hep sen, sen, sen diye başlasam cümlelere, kızmasan.
Sana bağımlı olsam ,yanından ayrılmasam.
Git demesen, ben hep kalsam.
Başka fikirlerin etkisinde,
Ayrı ayrı yaşasak yine, ama biz olsak her cümlede.
Üşüdüğümde soğuk bu kadar etkilemese beni,
Sen bu kadar sıcak olmasan ben üşümezdim belki.
Kaybettiğim;
Kaybetmek istediğim her şeyi kaybettim desem,
Seni bulsam.
Tüm sevilerimi aldattım haberin olsun,
Haberin olsun atlattım tüm adamları.
Sana kırgın olduğumda sokulacak kimse aramadım.
Ama aradım kırgınlığımda yanımda olmanı.
Başı sonu yok desen.
Deme istemem!
Bakir kalmış nesi varsa hayatımın,
Yorgunluklarımdan arta kalan neyim varsa,
Tekrar tekrar yürüdüğüm yollarda, sıkıldığım kaç manzara varsa,
Sen gelsen, yok olsa,senin olsa.
Düşüncem dursun,kaybolsun yokluğun.
Saçmalasam ben şöyle içimden geldiğince,
Akşam haberlerini dinlerken sen, bir türkü tuttursam.
Makamsız,yalansız,kaygısız yüreğimle.
Dinle beni, kırıldım bugün ,bugün yaralandım sensizlikten.
Sensizlikle oyalandım yine .
İçtiğim sigaraların hesabını istese bedenim benden.
Al bu da senin olsun.
Bir kaç fazla kırışık, birkaç deli öksürük,
Birkaç küfür savursam,
O da kaybolsa gitse.
Sahip olduğum tek hastalık, tek sağlıklı yanım sen olsan.
Hayat bu, o bitse bile, sen kalsan.

GÜLÜŞÜMDESİN

Gülmek zor değil benim için
Zor değil hüzünleri gülüşlere çevirmek
Sihirli bir ayna ya da değnek gerekmez
Gülmek için
Yaşam gerek
Hüzün yüklü geçen saatler olmalı
Umursamamalı kimse söylediklerimi
Umursamamalıyım ben hiç kimseyi
Geçip giden zamana gülebilirim
Kahkahalarım yıkabilir sessizliği
Büyüsü gidebilir duyguların
Yolun sonu yok derken cümle alem
Ben inadına gülüşler ekleyebilirim gecelere
Yolların duvarlarını yıkabilirim yalan da olsa gülüşlerle
Kaderin talihsizliğine gülüp geçerim
Hiç gelir acımasızlığı
Varsın darılsın bazı insanlar bana
Tanırım yalancı insanları
Çok mu karışık geliyor gözüne okudukların
Çok mu karışık geliyor duydukların
Seni seviyorum ama
Sevmeyi unutabilirim
Seni unutabilirim
Gülüşlerle desem de aldanma
Gülmeyi sen öğrettin gözlerime
Şimdi onları ağlatma
Yapma
Talihsiz gülüşlerime ağlayış katma

BİLİRSİN

Bilirsin,
Daldığım zaman yalnızlığa gözüm görmez dünyayı
Yokluğun sokulur yanıbaşıma,
Bin kez anlarım sensizliğin soğuk sancısını.
Bilirsin,
Ağladığım zaman adını sayıklarım,
Gel diye.
Sev diye.
Dünyayı değil elini elime ver diye.
Bilirsin,
Güldüğüm zaman yalanlar acıtır yüreğimi,
Yalandan gülüşlerimi bilirsin,
Darağcına astığım sevinçlerimi.
Ya bilir misin seni nasıl özlediğimi?