SANCI

Yüzün hüzün doğurganlığında büyüyor

Eylül dolanıyor penceremin önünde 

Kırmızı güller dikmek için yüreğine 

Gülüşünü doldurup ceplerime yola çıkıyorum.

Yorulursun değmez diyorlar.

Nasıl yani?

Sen özlersin ama o?

Özlediğimde ziline basıp kaçarım

Kapısının önünde seksek oynarım

İp atlarım

Uğur böcekleriyle şarkılar söylerim

Oyalanacak bir şeyler bulurum yani diyorum

İnanmıyorlar

Gülüşünü ceplerime doldurduğuma inanmadıkları gibi

Kıkır kıkır gülüyorlar arkamdan bin fısıltı

Bir de duysalar yüz yıldır beni sevdiğini, yolumu gözlediğini...

Buruş buruş kırış kırış diye dalga geçiyorlar yüreğinle

Yalan yanlış hikayeler uyduruyorlar

Yorulursun, savrulursun, kahrolursun değmez diyorlar

Seni bilmiyorlar

Sensizliği bilmiyorlar

Bir tutturmuşlar ayrılık

Kokundan haberleri yok haberleri yok nasıl ayrıldık.