Günler geçirdik.
İyi günler.
Kötü günler.
Mutlu günler geçirdik.
Mutsuz günler.
Adıyla seslendim. Döndü, baktı, gülümsedi.
Tomurcuk güllere benziyordu gülümsemesi
Bir bahar tazeliği vardı sesinde
Adımla seslendi. Gülümsedim.
Yabanıl bir papatya bahçesi gibi coştukça coştu kalbim.
Hayretler dolusu bakakaldım.
Her yerden duyulabilirdi kalbimin sesi
Mümkün değildi sevmemesi
Uzattığı eli tutmaması
Kaşına gözüne yanmaması
Bir sabah, bir vapur sesi, bir martı çağlaması, bir kahve kokusu, bir karınca yuvası
Hüzne bulandı.
Gitti.
Ardında yolsuz evler, neşesiz gülüşler, derin iç çekişler bıraktı.
Adressiz umutlar, kayıp yarınlar, sessiz ağlamalar, sahipsiz yalanlar.
İçimde kusursuz kesikler bıraktı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder