24 Temmuz 2013 Çarşamba

BENİ SEV BENİ KORU BENİ ÖZLE

Kırıp dağıtan her kelimenle bir daha doğrulmamak üzere,
Döküldüm.
Sayfa sayfa yaktın,sana uzayan yollara kurduğum köprüleri,
Ne derin nefes alışlar,ne diş sıkmalar kâr etmedi.
Sen koşar adım kaçarken ölüm bahçesine papatyaların,
Ben yalınayak ,suskun ,sadece ağladım.
O kahrolası balkondan odama koşmak istiyordum.
Kahve içmek istiyordum.Sadece kahve,sade bir kahve.
Şu gürültüyü kesin diye bağırmak istiyordum.
Söylediklerini unutmak.
Gülmek istiyordum.Şaka yaptı,şakaydı diye kendimi kandırmak.
Tekrar hayaller kurmak istiyordum.Seninle beni ayırmamak.
Olmadı.Sadece ağladım.
Kederiydin artık gözlerimin.
Faydası yoktu duymasaydım keşke,keşke duymasaydım diye dua etmenin.
Balkondan odaya geçişim Kavimler Göçü gibi uzun,gürültülü,sancılı,
Yaralı,mezarsız,bin sen kattım önüme,bin sen öldürdüm,bin sen ortalıkta,bin sana dövündüm.
Kokunu böyle mi hatırlayacaktım?
Sadece ağladım.



Hiç yorum yok: