Sadakat göstermekti.Kalabalıklar içine karışıp giderken, sadece onun gözlerini aramaktı her yerde..En beter ihanetleri göze alırken,yarın umudunu büyütmekti bir taraftan.İmkansız kıldığımız ne varsa , hepsinin mümküne cevrilişini hayretle izlerken keyif almaktı belki de..Yıllarca ezberimizde yer etmiş kelimelerimizin,kök salmış alışkanlıklarımızın kendi rızamızla yok oluşuna alkış tutmaktı , hoşgeldin derken sevgiliye..Uykulardan onun için uyanmaktı.Hiç yok yere saplanıp kalan sancılar eşliğinde..Onun için hazırlanmaya başlamaktı birazda, aynı kokuyu onun için sıkmak,saçlarımızı onun için taramak, onun için giyinmeye , onun için gülmeye başlamaktı..Karşısında öylece durup kaldığınız anlarda, şefkat dolu bakışlarla kuşatılmaktı tarifsiz bir hazla..Yetersiz hissettiren, ona ulaşmak için " daha iyi bir ben" ortaya çıkarma çabasında , bütün meziyetlerimizi hiçe saymaktı korkusuzca .. Elini uzattığında bir cevheri tutacağımızı bilerek heyecana kapılıp , terleyen avucumuzdan utanmaktı bazen de..Yaşımız kaç olursa olsun. Çocuk olmaktı.Gelişiyle bayram ilan edilen günlerde yaşarken..Savunmasız kalmaktı birazda.. Herkesin gözü üzerimizde sanma nedenimiz bundandı aslında, yanında savunmasız olmaktı. Onun gönlünden örülmüş duvarlarla korunuyorduk nasılsa..Hep aklı başında hallerimizi gören dostların " eyvah" nidalarına gülüp geçmekti arsızca..En korkak kılan da oydu, en güçlü sandıran da.. Aşk hep bir mucizeydi ve bazılarımız için imkansız bir hayale yoldaş olacaktı daima..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder