Kapanırdı kapılar yoksulluğa el açan düşlerinde
Her hikayeyi dinlerdi yüreğinden
Karşılıksız suskunluğunu boynuna asıp gezerken
Divane kahramanlar, ayrılıklar sakladığı
Yenik kaleleri vardı şehrinin.
Ucu yakılmış mektuplar elinde
Yeni zamanlarını takas etmek isterdi bazen
Hiç yaşamadığı eskileriyle.
Çocuk hikayelerini severdi.
Mutlu olmak için yazılırdı hepsi.
Mutlu etmek için okunurdu minicik yüreklere.
Esmerdi zaman
Siyaha çalan tüm renkleriyle.
Karşısında dikilip duruyordu
Sualler bitmiyordu
Kendi kuşatmalarını kutlayanlarca yakılan köşelerinde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder