21 Ekim 2008 Salı

GİDECEĞİM AMA BEN

Armağansın gönlüme, başka gönüllerden arttığınca...
Yitik kelimelerle dışarı çıkınca, sevdiğim son baharsın...
Gördüğüm hayattır gözlerinin içinde,
Derin yalnızlıklardan geldim olduğun yere,
Minik tebessümlerine ortak oldum, güldüm samimiyetle...
Eline uzanışım yersiz değildir,
Kokuna sarılışım değil boşuna...
Akşamsa akşam sabahsa sabah yanında
Kırıldım da elbet, şu kısacık zamanda
Sana değil, aslında hep bana...
Farklı yerlerden geliyorduk ama düşmüştük aynı boşluğa,
Ve ben çıkmak için tutundum sana...
Diyorsun ya "gideceğim ama ben"
Kalacağını hiç düşünmedim zaten...

2 yorum:

ozkanoguz dedi ki...

slm genebben
gedeceğim ama ben şirinizi okudum hoş bir şiir.
ama acemice dersem kızmayın.
hep son kelimeleri birbirine uydurmaya çalışıyosunuz. sizin şiirleriniz sebest tarda onun için kafiyeli yazmaya çalışmayın bırakın aksın gitsin ya kafiyeli yazın yada kafiyeye bulaşmayın saygılarım la.

Fatma FINDIK dedi ki...

Merhabalar,
Yorumlarınız için teşekkür ederim.
Aslında uyak problemi değil bu ben sadece ne gelirse onu yazıyorum.Söylenmiş bir cümle yer etmişse aklıma,yüreğime onu yazmadan edemiyorum.Acemice oldukları kesin zira profesyonel olmak için çok çaba gerek belki hiç olamam.Amacım sadece yazmak ve tesadüf eseri okuyanlarla paylaşmak...
Selamlar...