MESAFE

Zamanı sensiz gerilere atarken

Yol alıyorken yenilere
Takılıp kalıyorum adına.
İmkansız kılan varlığını benim dünyama
Yasaklayan yaralanmalardan kurtulup  sana gelmek.
Olsan burada diye başlayan cümlelerimi sensizliğimde düşler tamamlıyor.
Dönüyorum yanıma sen sandığım başkası
Başka türlü bakıyor pişmanlığıma.
Bitiremezken kendimle kavgalarımı 
Sensizliğe saplanıp kaldım ya acıtıyor canımı.
Neden bu kadar uzaksın?
Neden ben sana yakın değilim?
Gelmeye çalışsam sana varabilecek miyim?
Gönlümde olanı senden alabilecek miyim?
Uzağım.
Yine peş peşe içiyorum sigaraları.
Çay istiyorum; demli, sıcak.
Seni hatırlatan duygularla yudumlanacak.
O açık çay içiyor ve gülüyor olur olmaz her şeye.
Yazık diyorum içimden sen olmaya çalışan sen olamayan herkese.
Kırgın aşklar oyunu oynuyorum.
Körebe oynar gibi.
Onlar bilmiyor gözlerimi açtığımda seni görmek istediğimi.
Bende görmüyorum onları.
Seni yakalamak varken uğraşmaya değer mi?
Uzaksın işte.
Akşam serinliğinde tenime ortaksın.
Sana uyuyup sana uyanan gönülde
Aklımda kalan tek aşksın.