ÖLDÜĞÜM YERDEN BİLDİRİYORUM

Ölüm,
Bir kalabalığın gürültüsünde,
Merhaba dedi.
Hendeklerinden atlamak üzereyken,
Karşı kıyıya ulaşmaya ramak kalmışken,
Yeter dedi yaşama.
Gülüp eğlenmekteyken dostlarla,
Eşlik ederken kırk yıllık kahvemiz akşam sohbetlerimize,
Ölüm hain bir teröristin elinde kalan son bombasıyla,
Düştü fincanlarımızın ortasına.
Dona kalmış düşlerin kabusa uyanan gerçekliğinde,
Vurulduk yüzümüzde hatırda kalan son kıvrımlarımızla.
Eller,ayaklar,gözler,ardı ardına yığılıp kalan kalpler.
Bir namertin bulanık fikrinde can verdi umutlarımız.
Ne bir çığlık duydum düşenlerden, ne de bir ah.
Göz göze gelebildiğimiz bir kaçımız,
Selamladık vedalaşırken birbirimizi.
Görüşmek üzere arkadaşım,
Damağımızda telvenin buruk tadı,
Ellerimizde son kez birbirine dokunabilmek için yersiz bir çaba.
Öldük dostlarım.
Bir kahpenin yalan sıcağında.