ÇIKMAZ SOKAK

Sen sadece geleceğimi çalmadın benden ,
Kimsesiz çocukların gülümseme umudunu,
Sabah güneşine yoldaş gözlerimin ışığını,
Yalnız sokak adamlarına uzatılan ellerimi,
Komşu kızının getirdiği tatlıları beğenme hevesimi,
Bayramlarda şeker toplamak üzere,
Elime aldığım bir poşet içinde biriktirdiğim,
Çocuk hikayelerimi,
Yeni cümleler kurma hevesimi.

Sen yarattığın depremden kurtulmak için ,
Sarılırken başka bedenlere,
Elini uzatırken başka ellere,
Beni göcük altında bırakan ihanetinle,
Ne haykıracak ses kaldı bende,
Ne de kelime.
Son bir çabayla kurtulmak için ses verdiğimde,
Sesimi duyan var mı diye?
Sen sustun, öleceğimi bile bile.

Şimdi zafer nidalarıyla dolaş başka bedenlerde,
İzbe kuytularda erit yüreğini,
Adımı karaladığın notlarını yırt at,
Sana yazılmış ilanı aşkların büyüsüyle ,
Yokuşundan in aşağılara.

Sokak taşlarının arasında sıkışıp kalan adımlarıma,
Adını fısıldadım sessizce,
Her yerden aynı cevap geldi.
Yar ihanet içinde.

Senin çamurlu ayaklarını yıkadığın su birikintisi,
Gözyaşlarımdan oluştu.
Şimdi lekesiz adımlar atacağını sanarak sen ,
Kirlenmiş yüreğine ortak ettiğin yarınlarımı ,
Çıkar at üzerinden,
Ve yine ihanet güldürsün yüzünün silik kıvrımlarını,
Güle oynaya bitirirken hasretinle yürek alışverişini,
Sokaklarından geçerken, gözlerinle süzdüğün bütün kadınları,
Sırf alevinde yanarken çıkardığı sesi seviyorsun diye,
Yine al, at yak yüreğinde.
Yansınlar bırak,
Sırf sen bir anlık heveslerine kavuş diye.

Biriksin küllüğünde yine izmaritler,
Her defasında beni söndür tekrar tekrar,
Boğazına takılan öksürük nöbetleri ayırsın bizi ,
Bırak ayırsın sonsuza kadar.
Nafile çabaların sancısında uykuya hasret gözlerin,
Kapatırken perdelerini sıkı sıkı güneşe,
Sırt çeviren diğerleri gibi,
Kar yağacaktır elbette sevgisiz yüreğine.