11 Ocak 2009 Pazar

TAHTA BAVULDA SAKLI YÜREĞİM

Penceresi yeşile açılan,her daim yağmur damlalarının sesinde,
Uykuya dalmanın o eşsiz huzurunu yaşadığım evimizin,
Gençliğe adım atan çocukluğumdan kalan,
Büyüdüğümde yaralarımı sakladığım,
Dedemin dedesinden yadiğar tahta bir bavulda ,
Tavan arasında ,
Saklanmaktan yorulmuş anılar...
Dere kenarında uçuşan kelebekler,
Bir kalıp sabunla cıvıldaşan sesimin yankısında raks ederken,
Babaannemin akşam oldu haydi eve gelin dediği günlerin,
Dedemin çattığı kaşının altında eziliveren gülme krizinin,
Şehir merkezinden yola koyulunca,
Başka memleket çocuklarının dayanamayacağı kadar,
Engebeli yollarda,
Güle oynaya yukarılara daha da yukarılara çıkıyor olmanın,
Köye vardığımızda ilk evin önünde duraklama nedenimizin ,
Yıllar çizgilerini çok çabuk derinleştirse de,
Dillere destan güzelliğini unutmamıştır kimse,
İpek halamla kucaklaşmak için olduğunu bilmenin,
Mehmet enişteme gülümsemenin eşliğinde,
Devam ederken yola,
Anlat hele ben dinlerim diyen köy sakinlerine,
Heyecanla anlattığım tüm hikayelerin,
Koynunda uyudum bugün...
Duyduğum gürültülerin sesiyle gözlerimi açtığımda,
Kaybolmasın diye sevdiklerim,
Yüreğimi sakladım onların yanına,
Dedemi,babannemi,halamı,eniştemi,
Çocuk hikayelerimde saklı aydınlık geleceğimi,
Tekrar kilitledim.
Cilası eskimiş,kulpu kırılmış,
Dedemin dedesinden yadiğar tahta bavul içerisine...

2 yorum:

Unknown dedi ki...

selam fatma çok güzel ezgilerin var duyguların su kadar berrak yüreğine sağlık

Unknown dedi ki...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.