YİTİK

Bütün kelimeleri dışarı çıkarmak için geldim yanına,
Vazgeçmedim hayattan ,senden,yarına dair ümitlerden demek için.
Yoksulluk yurdumu esir almışsa,
Çok sonradan farkettiğim esaretimde,
Gözlerinin güzzelliğine vurulmuşsam,
Vazgeçme benden diyebilmek için sokuldum yanına.
Hayatın bütün anlamını anlatmaya çalışsam ,
Hep sen, sen, sen diye başlasam cümlelere, kızmasan.
Sana bağımlı olsam ,yanından ayrılmasam.
Git demesen, ben hep kalsam.
Başka fikirlerin etkisinde,
Ayrı ayrı yaşasak yine, ama biz olsak her cümlede.
Üşüdüğümde soğuk bu kadar etkilemese beni,
Sen bu kadar sıcak olmasan ben üşümezdim belki.
Kaybettiğim;
Kaybetmek istediğim her şeyi kaybettim desem,
Seni bulsam.
Tüm sevilerimi aldattım haberin olsun,
Haberin olsun atlattım tüm adamları.
Sana kırgın olduğumda sokulacak kimse aramadım.
Ama aradım kırgınlığımda yanımda olmanı.
Başı sonu yok desen.
Deme istemem!
Bakir kalmış nesi varsa hayatımın,
Yorgunluklarımdan arta kalan neyim varsa,
Tekrar tekrar yürüdüğüm yollarda, sıkıldığım kaç manzara varsa,
Sen gelsen, yok olsa,senin olsa.
Düşüncem dursun,kaybolsun yokluğun.
Saçmalasam ben şöyle içimden geldiğince,
Akşam haberlerini dinlerken sen, bir türkü tuttursam.
Makamsız,yalansız,kaygısız yüreğimle.
Dinle beni, kırıldım bugün ,bugün yaralandım sensizlikten.
Sensizlikle oyalandım yine .
İçtiğim sigaraların hesabını istese bedenim benden.
Al bu da senin olsun.
Bir kaç fazla kırışık, birkaç deli öksürük,
Birkaç küfür savursam,
O da kaybolsa gitse.
Sahip olduğum tek hastalık, tek sağlıklı yanım sen olsan.
Hayat bu, o bitse bile, sen kalsan.