KAYGI(SIZ)

Ardını döndüğünde kaygılarım artmakta.
Nedensiz sandığın, hiçe saydığın aydınlığım kalıyor döndüğün kuytuda.
Kesik yaram yanında kanamıyor sanma.
Düşmüş kırılmış kaç tutunacak bağı varsa hayattan.
Aldanmaktasın dudağımda ki kıvrımlara.
Anladım. Anlamamaktasın içimdeki gizini.
Saklı kalsın istersin.

Sakladığımdan belki.
Tanımıyor olabilirim sevdiklerini.
Bilmiyor olabilirim bildiklerini.
Anlamıyorum sanma hissettiklerini.
Bir patlamanın ortasındayım.
Kulaklarım sağır olmuş gürültüden.
Sen hiç konuşmuyorsun.
Ben hiç susmuyorum.
Senin sessizliğinde benim yersiz kelimelerimle nereye varılabilir?
Olduğumuz yerde kalmalı, yok mu saymalı sence?
Ayılmam gerek etkinden kurtulmak için.
Yanlış yürüyorum sanma sadece adımlarım biraz ürkek.
Kader deyip saklanmakta var elbet.
Senin deyip yüz çevirmek.
Benim sandığım, bunca yüreğime yığılan bu şey ne?
Bu şey neden?
Bu şey kimden?
Karanlıklar.
Kararmaktalar.