SEVİŞGEN RUHLARIN SANCISI

Sensizlik davetinde 
Elbisemin ucu yıpranmış, eskimiş, ütüsü bozulmuş.
Ellerinin yokluğundan nasibini almış saçlarıma
Dağınık topuz havası verilmiş.
Orada oturuyorsun.
Sen! 

Bilmediğim kalabalıkların bildik düzeninde.
Bakışından tüm sevgisizliğin çarpıyor deli yüreğime.
Ruhum şifasını kaybetmiş senden önce
Bir morg sessizliği gülüşte.
Kaldırım taşına takıldı kaldı ayakkabımın topuğu.
Taburenin çivisinde kaçtı çorabım.
Son bir yutkunmadan önce sana baktım.
Gidişimi anlama diye geri geri attım adımları.
Pat! Bir adama çarptım.
Neyin var dedi. Seni gösterdim.
Hiç bir şeyim yok dedim. Anladı.
Sokak soğuktu. Üstüne rüzgar vardı. 

Eyvah birde yağmur başladı.
Gözlerime aktı damlaları.

Herkes benim sandı.
Bir fotoğraf karesinde yan yana gelmiş sevişgen ruhlarımız.
Bedenimiz saklanmış.
Üzerine sancılarımızı yazdım.
Çok uzun devrik cümleler kullandım.
Devrildi adın.
Her defasında beni kırma çabaların
Bu defa da ödül getirdi sana.
Alkışı sen topladın.
Görmezden geldiğini sanarak yaşamaya devam ederken
Yitik cümleler arasında kaybolurken düşlerim
Daha iyimserdin yüreğime.
Şimdi anlıyorum ki çabaların boşuna değil.
Kırılanları düzeltmekten yorulmuşum.
Farkına varalı çok oldu ama kabullenmek.
İşte o beni biraz yordu.
Sevdiğim, 
Kelimeler anlamını yitiriyor artık.
Üzerine yapıştırdığım anlamlar  anladım ki sırf benim uydurmalarım.
Biliyorum. Seni daha zora sokamam.
Sana olan duygularıma bugün bir son verdim.
Ve ilk defa haksızlık ettiğim için kendimden özür diledim.

Fatma & Ayşe FINDIK