Ben hiç yormadım elanı
Sen hiç tutulmadın yeşilime.
Haleti ruhiyemin agresyon isteğini bastırır umuduyla birkaç satır karalamaya karar verdim. Öyle ya ne zaman başım sıkışsa yazmaya yeltenip içimin can çekişen ya da iyice edepsizlik edip sürmenaj olan fonksiyonlarını düzeltmek amacıyla başlıyorum düzensiz kelime guruplarından yardım talebinde bulunmaya. Heyhat ne garip bir örgüdür bu sararken ısıtmak vaadiyle ilmeği kaçmış koca deliklerden (bedeni sıyırıp geçer sandığım) ayazların gidecek başka yer yokmuş gibi bende konaklama hali? Akşama varıyorum. Akşamdan aşıyorum. Taşıyorum ellerimin arasında aslında elimde değil de sol üst köşede tam olarak olması gerektiği yerde olması gereken yüreği. Tetiklenmekte olan şüpheciliğimin sürprizlerle zenginleşiyor olması ise ayrı bir mevzu tabi. Hele gözlerinizi her kapattığınızda karşılaştığınız manzara değişmiyorsa değmeyin artık pıtır pıtır söylenmelerle yol alanlara. Geçmişi saçın yerlere. Biraz dikkat etmeyi ihmal etmeyin üstelik. Şöyle kısık gözle bakın. Açıp bakın, kapatıp bakın. Anılar etrafınıza keskin nişancılar yerleştirmişken tadını çıkarın. Saklanan (vazgeçilmesi imkansız)fotoğraflarda gördüğünüz aşkların, dostların. Sonra bu konudan kimseye bahsetmeyin. Biraz önce nefesi kesilen, yer ayaklarının altından kayıp giden, burnunun direği sızlayan siz değilmişsiniz gibi gülücükler saçın etrafa. Umudunuz yeşerip yeşerip solarken en güzel hayallerinizin kapısını aralayıp merhaba demekten vazgeçmeyin kendinize. Daha somut örnekler vererek inceldiği yerden kopsun mantığı ile geçip karşısına "canımı yaktın ve bunun farkında olmaman canımı sıkıyor" diye bağırsaydım ya da öyle yazsaydım daha iyi mi olurdu? Hiç sanmıyorum. Ne zaman tartışmaya başlasak kavgaya dönüşüyor. Sanki iki farklı kıtanın kralı savaşıyor sanırsınız. Senin tavukların benim çitimden aşıp tarlamı talan etmişler diye başlayan konuşma, geçen bahar açan çiçeklerin vazgeçilmezliğine kadar varıyor. O çiçekler kimindi diye alevleniyor. Yanacak o kadar çok şey varken üstelik. Benimkisi yıllarca prensin gelmesini bekleyen külkedisinin hiperfaji hastalığına yakalanıp ayaklarının tombul tombul şişmesine benziyor. Camdan pabucunun tekiyle ara sıra kendi kafasına bir iki vuracak olsa bile prensin diğer tek ile ne yapacağı da merak konusu olarak kalacaktır hatırında.
Sen hiç tutulmadın yeşilime.
Haleti ruhiyemin agresyon isteğini bastırır umuduyla birkaç satır karalamaya karar verdim. Öyle ya ne zaman başım sıkışsa yazmaya yeltenip içimin can çekişen ya da iyice edepsizlik edip sürmenaj olan fonksiyonlarını düzeltmek amacıyla başlıyorum düzensiz kelime guruplarından yardım talebinde bulunmaya. Heyhat ne garip bir örgüdür bu sararken ısıtmak vaadiyle ilmeği kaçmış koca deliklerden (bedeni sıyırıp geçer sandığım) ayazların gidecek başka yer yokmuş gibi bende konaklama hali? Akşama varıyorum. Akşamdan aşıyorum. Taşıyorum ellerimin arasında aslında elimde değil de sol üst köşede tam olarak olması gerektiği yerde olması gereken yüreği. Tetiklenmekte olan şüpheciliğimin sürprizlerle zenginleşiyor olması ise ayrı bir mevzu tabi. Hele gözlerinizi her kapattığınızda karşılaştığınız manzara değişmiyorsa değmeyin artık pıtır pıtır söylenmelerle yol alanlara. Geçmişi saçın yerlere. Biraz dikkat etmeyi ihmal etmeyin üstelik. Şöyle kısık gözle bakın. Açıp bakın, kapatıp bakın. Anılar etrafınıza keskin nişancılar yerleştirmişken tadını çıkarın. Saklanan (vazgeçilmesi imkansız)fotoğraflarda gördüğünüz aşkların, dostların. Sonra bu konudan kimseye bahsetmeyin. Biraz önce nefesi kesilen, yer ayaklarının altından kayıp giden, burnunun direği sızlayan siz değilmişsiniz gibi gülücükler saçın etrafa. Umudunuz yeşerip yeşerip solarken en güzel hayallerinizin kapısını aralayıp merhaba demekten vazgeçmeyin kendinize. Daha somut örnekler vererek inceldiği yerden kopsun mantığı ile geçip karşısına "canımı yaktın ve bunun farkında olmaman canımı sıkıyor" diye bağırsaydım ya da öyle yazsaydım daha iyi mi olurdu? Hiç sanmıyorum. Ne zaman tartışmaya başlasak kavgaya dönüşüyor. Sanki iki farklı kıtanın kralı savaşıyor sanırsınız. Senin tavukların benim çitimden aşıp tarlamı talan etmişler diye başlayan konuşma, geçen bahar açan çiçeklerin vazgeçilmezliğine kadar varıyor. O çiçekler kimindi diye alevleniyor. Yanacak o kadar çok şey varken üstelik. Benimkisi yıllarca prensin gelmesini bekleyen külkedisinin hiperfaji hastalığına yakalanıp ayaklarının tombul tombul şişmesine benziyor. Camdan pabucunun tekiyle ara sıra kendi kafasına bir iki vuracak olsa bile prensin diğer tek ile ne yapacağı da merak konusu olarak kalacaktır hatırında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder