Geçtiğimiz yollarda devrilen direkleri sayardım ben,
O ise yanımızdan geçip giden arabaları.
Direkler devrilirdi üzerime.
O şarkılar söylerdi.
Uzun yolculuklarımız oldu.
Güle oynaya geçen günlerimiz.
İçinde kavgalar, sitemler biriktirdik.
Ben en son direğin altından kurtarmaya çalışırken kendimi,
Nasıl olduysa farketti nihayet.
Elini uzattı.
Ah tatlım dedi.
Neden haber vermiyorsun ?
Neyi diye sordum?
Farkında değil misin dedi,
Üzerine devrilmiş direğin?
Hayır dedim. Gerçekten öyle mi?
Ağladı şaşkınlıkla,
Neyin var dedi?
Kapattım gözlerimi,
Yutkundum son kez.
Gitme dedi.
Kalmak istedim.
Dokundum ellerine.
Sarıldım belli belirsiz.
Güldü.Derin bir nefes aldı.
....
Öldüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder