Şimdi amansız bir rüzgar dağıtsın kanatlarımı, bıraktım bedenimi boşluğa.
İliklerinde can bulsun matemim,kaldırsan gözlerini karadan, açsan pembeye neye yarar?
Yeşil soğuk kuytuda.
Bütün zerafetini, neşesini, hevesini yitirdi varlığın.Gücün sınanmaz artık dudağının kıyısında.
Sen kokan kavuşmaların, sen bakan aşkların, sen atan kalplerin kainatında oynadı yerinden taşlar.
Üflendi Sur' a.
İlmek ilmek çözüldü saçlarım, kaydı gökteki son yıldız.
Kederi kadere yoldaş eyledin, sustu sana varan kelimeler, göğüs kafesinde uçuştu kuşlar.
Ne bir ah. Ne bir of. Sensizliğe açıldı kapılar. Eğdim başımı geçtim.
Ardımdan baksan neye yarar?
Sahipsiz kelimeler dökülmüş orta yere.
Senin gibi.
Eksik.
Yarım kalsın bu şiir de.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder