BAĞ BOZUMU

Demek gidiyorsun sevdiğim,
Vaktidir diyorsun.
Ardında kalan şımarık gülüşlerime,
Sensiz düşler yar ediyorsun.
Demek gidiyorsun.
Vaktidir diyorsun.
Kırık vazoların,
Kirli sularında,
Aç açabildiğin kadar,
Dök yapraklarını,
Koparılmış kökünden ne de olsa hayatın diyorsun,
Sen gidiyorsun.
Olgunlaşacak diye baharda toprakla buluşturduğum,
Henüz yazı bulmadan,
Meyve vermek için yaratılmış varlığımıza son verip,
Vaktidir diyorsun.
Sen gidiyorsun.
Oysa,
Henüz vakti gelmedi.
Daha topraktan ayrılmadı köklerimiz.
Yeterince yeşillenmedi yapraklarımız.
Başka bir toprakta can bulurum diyorsan,
Daha kolay açarım,
Hep güneşe bakarım diyorsan,
Hiç üzüm olur mu erikten?
Hangi yalanın koynunda,
Bahçemizin topraklarını ölüme terkediyorsun?
Söyle sevdiğim,
Sen hangi bağ bozumu hülyasında,
Bizim bağ bozumumuzu yerle bir ediyorsun?
Sen hangi bağ bozumundan bahsediyorsun?