Senden sonra yıkıldı gönlümün düzeni.
Seni sevme telaşında kaybetti kendini.
Uyumuyorum geceleri yaşamıyorum günleri.
Adını adımdan çekme, alma benden seni.
Bu yer yıkıntı gittiğinden beri.
Bardağın duruyor öyle bıraktığın gibi üzerinde ismin işli.
Askıda kalmış elbisen kimsesiz çocuklar misali.
Kapattım balkonun kapısını üşüme diye
Söyledim çocuğa getirecek gazetelerini.
Çiçeklerin özlemiş seni
Sevmiyorlar sensizken beni.
Gülüşünün yankısı saklı duvarlarda.
Elinin izi kalmış kapıda.
Kedilere mama veren yok senden sonra.
Konuşamıyorum gözlerimdeki sağanaktan.
Yokluğunla başa çıkamıyorum.
Hala notlar yazıyorum iş dönüşü okuman için
Ve vazgeçtim diyorsun hayattan.
Hayattan vazgeçmek niçin?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder