22 Haziran 2018 Cuma

PETUNYALAR AÇARKEN

...
Ellerin de  kayboldu karanlıklarda
Uzun düşlerin ardından dağılırken gece
Bir iki derken saymayı unuttu kalp
Adın neydi ,kaç hece
Yaşanmaz buz ,zindan yüreğinde
Soldu cennet çiçekleri, daha ölünmez seninle
Neydi
İçin için koparıp durduğun
Uçsuz göklerden,denizlerden
Kaç mevsim hesapladın kaç bahar çürüttün
Hep aynı yerden böldüğün yürekte
Günün gecesi
Sen salın
Sen dolan
Eğilip bakmam
Yanıbaşımda dumanı tüter
Bir uzak mazide
Sahi senin gülüşün neydi
...


Hiç yorum yok: